خانه دوست کجاست؟

خانه دوست کجاست؟ خانه دوست کجاست؟/

/در فلق بود که پرسید سوار/

/آسمان مکثی کرد/

/رهگذر شاخه نوری که به لب داشت/

....

/به تاریکی شن ها بخشید/

/و به انگشت نشان داد سپیدار و گفت/

/نرسیده به درخت/

/کوچه باغیست که از خواب خدا سبزتر است/

/و در آن عشق ،، و در آن عشق/

/به اندازه پرهای صداقت آبی است/

/خانه دوست کجاست؟ خانه دوست کجاست؟/

/می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ، سر به در میآرد/

/پس به سمت گل تنهائی می پیچی/

/دو قدم مانده به گل، دو قدم مانده به گل/

/پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی/

/و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد/

/خانه دوست کجاست؟/
/در صمیمیت سیال فضا، خش‌خشی می‌شنوی:/
/کودکی می‌بینی/
/رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور/
/و از او می‌پرسی/
/خانه دوست کجاست؟/